Kiedy Eric B. Rakim wyszedł z Erikiem B. jest prezydentem (wspierany z moją melodią) w 1986 roku, była to całkowita zmiana strażnika. Z dnia na dzień liryczny krajobraz zmienił się wraz z nadejściem nowego talentu, który stał się prawdopodobnie najbardziej wpływowym raperem wszechczasów .

Zważający, krzyczący rapowy styl obecnych królów rapu, Run-DMC nagle brzmiał oldschoolowo i przestarzały w porównaniu z wielo syllabicznymi schematami rymów, wyluzowaną dostawą i ciągłym przesuwaniem. Wraz z współczesnymi, takimi jak KRS-One i Big Daddy Kane, którzy w tym samym czasie porzucili podobnie wpływowe albumy, bóg MC zapoczątkował nową erę raperów.

Urodzony William Michael Griffin Jr. w Wyandanch na Long Island, Rakim zaczął pisać rymy w młodym wieku, chociaż poważnie zaczął grać na saksofonie. Dorastając w muzycznym gospodarstwie domowym, raper z Long Island był otoczony klasycznymi płytami jazzowymi i przyciągnął legendy takie jak Charlie Parker, Miles Davis, Dexter Gordon i John Coltrane.

Rakim grał w saksofon w Wyandanch Memorial High School w 1984 roku.

Myślę, że granie na saksofonie, naukę czytania muzyki, kiedy byłem młody, i słuchanie jazzu pozwoliło mi zrozumieć różnicę między RB a tym, co robią artyści jazzowi, jeśli chodzi o rytmy i synchronizacje, Rakim powiedział OkayPlayer . Zakochałem się w saksofonie i zawsze byłem wielkim fanem saksofonu od oczywiście Coltrane do Dextera Gordona do Charliego. Moje oczy byłyby szeroko szerokie, kiedy je usłyszałem.

W Coltrane Rakim znajdzie swoją główną inspirację do wpływowego stylu rymowania. Posunąłby się nawet, aby nazwać Coltrane swoją muzyczną gwiazdą północną w swojej książce, Sweat the Technique: Revelations on Creativity od lirycznego geniuszu , i umacnia jego dziedzictwo jako najlepszy raper z lat 80 .

Rakim: Kiedy zacząłem pisać rymy, najbliższą rzeczą, jaką mogłem zidentyfikować jako tak, jak próbowałem zrobić Coltrane. Zacząłem włączać do mojej dostawy, jak Coltrane grał na saksofonie. Próbowałem rymować, żebyś nie słyszał, jak biorę oddech. Wdrażałem różne rytmy, zsynchronizowane rytmy i różne style w mojej dostawie. Można powiedzieć, że karmę moje ego i jednocześnie budowałem styl. W miarę upływu albumów stało się bardziej skomplikowane, ale wszystko pochodziło z masteringu czasu i przestrzeni przez jazz. Słuchając, jak Coltrane-Niemokąd grał hak, nigdy nie słyszałeś, żeby gra ten sam riff dwa razy. Więc wyszkoliłem się, aby nigdy nie pluć w tym samym stylu w piosence. Zacząłbym od jednego stylu i nigdy go nie powtórzył.

Wywiad z Rakim | Magazyn wierzący