Przed 50 Cent, Jay Z i Puffy podpisali 9-linowe umowy poparcia z głównymi markami, to Run-DMC zerwał drzwi w latach 80., co doprowadziło dziś do ogromnego strumienia dochodów dla raperów.
Wszystko zaczęło się w 1986 roku. Trio właśnie upuściło swój przełomowy trzeci album, Raising Hell (który obejmował singiel My Adidas) i miał wystąpić w Madison Square Garden. Lyor Cohen, który był wówczas ich kierownikiem dróg, zaprosił do serialu Angelo Anastasio, dyrektora Adidas.
Kiedy nadszedł czas, aby Run-DMC wykonał moje adidas, Run poprosił tłum o trzymanie trampek w powietrzu. Widząc tłum tysięcy, które podtrzymują sneakery adidas w powietrzu, Anastasio zdał sobie sprawę z siły marketingu hip-hopowego i szybko podpisał Run-DMC do transakcji poparcia o wartości 1 miliona dolarów, która obejmowała również własną linię podpisu.
Angelo Anastasio, dyrektor wykonawczy Adidas, przybył do nas w Madison Square Garden w 1986 roku, DMC przypomniał sobie w wywiadzie dla GQ. Rekord był już dostępny przez około trzy miesiące, a kiedy Run powiedział: zdejmij trenera i podnieś go, podniosłem tenisówki do 20 000 osób na widowni, i zrobili to samo. To było szalone.
Myślę, że związek z Adidas uzasadniał naszą kulturę, ponieważ zanim to się stało, ludzie powiedzieli, że to tylko moda, muzyka rapowa to tylko moda, negatywna, nie jest dobra, nikt nigdy go nie spodoba. Tak więc nasz związek z Adidas nas legitymizował nas, ponieważ był to cały inny świat, który był bardzo szanowany, czyli bardzo domowe, rodziny; Więc ludzie powiedzieli, że jeśli rap jest taki zły, dlaczego Adidas bałagał się z tymi raperami tutaj? Na pewno dało nam to uzasadnienie. I zajęło nam to z ulic do głównego nurtu White America.
Wywiad ekskluzywny: Insights From Run DMC | grupa adidas
